یک استاد دانشگاه درباره علت عدم موفقیت مبارزه با فساد اقتصادی در ایران گفت: «اراده سیاسی یکپارچه‌ای برای مبارزه با فساد اقتصادی در کشور وجود ندارد چرا که عناصری از قدرت و ثروت در این مفاسد حضور دارند و باید توجه داشت که هدف اصلی در فساد که امری سیاسی محسوب می شود، بهره وری های اقتصادی است.» هفته گذشته نمایندگان مجلس با 126 رأی موافق، 43 رأی مخالف و 6 رأی ممتنع موافقت کردند که طرح تشکیل سازمان مبارزه با فساد اقتصادی در کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس بررسی و بدون ارجاع به صحن اصلی، مستقیماً به شورای نگهبان ارائه شود. محمد دهقان به عنوان طراح این طرح گفته: مقامات قوه قضائیه معتقدند که در بحث مبارزه با مفاسد اقتصادی خلأهای قانونی داریم چراکه مبارزه با فساد اقتصادی در همه جای دنیا مستلزم کار پلیسی- قضائی است. این نماینده مجلس افزوده: مفسدین اقتصادی کسانی هستند که افراد صاحب قدرت و ذی‌نفوذ از آنان حمایت می‌کنند و به دستگاه قضائی فشار می‌آورند و قاضی پرونده را تحت فشار قرار می‌دهند لذا بدون ورود مقامات ارشد قوه قضائیه نمی‌توان با مفسدان کلان اقتصادی مبارزه کرد. این عضو هیات‌ رئیسه مجلس تصریح کرد: در این طرح ما به دنبال ایجاد یک مرکز کشف فساد اقتصادی هستیم. آیا تشکیل سازمان مبارزه با فساد اقتصادی علی رغم وجود سازمان های بسیار در این باره، می تواند راهگشای مبارزه با فساد اقتصادی شود؟ چرا مبارزه با فساد اقتصادی در ایران موفق نبوده است؟ دکتر حسین راغفر استاد دانشگاه و کارشناس مسائل اقتصادی در گفتگو با فرارو گفت: «شکل گیری سازمان جدید برای مبارزه با مفاسد اقتصادی بی فایده است و احتمالا این سازمان نیز تبدیل به سازمان های مشابه موجود خواهد شد. ما در کشور مشکل کمبود تشکیلات برای مبارزه با فساد نداریم؛ بلکه مسئله اصلی ساختارهای موجود است که فساد را بوجود می آورند و برخورد لازم با آنها انجام نمی گیرد.» این استاد دانشگاه درباره عامل اصلی عدم موفقیت در مبارزه با فساد اقتصادی گفت: «مسئله اصلی حضور اصحاب قدرت در اقدامات مولد فساد در کشور است که باعث می شود برخورد لازم با آنها که دانه درشت محسوب می شوند صورت نگیرد.»